mo mhac

Seo mo mhac Caleb agus e a’ dèanamh cleasachd. Nach eil e snog? ‘S e an-diugh an co-latha breith aige - tha e sia air fhichead. Tha Caleb a’ fuireach ann an Tennessee a-nis ach bidh e ag imrich an ath bhliadhna airson a bhith na fhor-cheumnaiche. Càit’ a bhios e a' dol? Chan eil fios againn fhathast.

Nach e amadan a th'annam

An t-seachdainn seo chaidh bha mi anns an Òban. Bha Oidhche Phàrantan aig an Àrd-Sgoil agus bha agam ri fuireach ann an leabaidh ‘s breacaist anns an Òban an oidhche sin. (Falbhaidh an ath-bhàt-aiseig Muileach aig 4.00f anns a’ gheamhradh.)

Bha agam ri a’ cheud bhàta a bheirsin an ath latha. Mar sin, dh’feumainn èirich aig 6.30m. Tha uaireadair-dùsgaidh anns an fhòn-laimh agam. Rinn mi cinnteach gun robh an uaireadair-dùsgaidh aig 6.30. Thug mi sùil air a-rithist – bha, bha e aig 6.30 ‘sa mhadainn. Fhuair mi cinnt air a-rithist – bha, bha an uaireadair-dùsgaidh air. Mar sin, chaidh mi dhan leabaidh agus thuit mi ann an suain.

Anns a’ mhadainn … brrr, brrr … dhùisg an fhòn mi. Dh’èirich mi, ghabh mi frasair, chuir mi aodach umam, sheall mi ris an uaireadair-làimhe agam. Bha e 5.55m. 5.55m!! Ach, ciamar? Dhùisg an uaireadair-dùsgaidh mi aig 6.30m. An uair sin, choimhead mi air an fhòn-laimh, cha do dh’atharachadh mi an uair nuair a chaidh na gleocan air ais airson a' gheamhraidh. Abair amadan!